Je lichaam is een ondankbare hond.

Deze titel klinkt best heftig, maar het is wel een beetje waar. Je lichaam is een ondankbare hond.

Naarmate je verder gevorderd raakt en een sport langer beoefend, zul je relatief minder winst boeken. Je progressie loopt niet lineair, maar loopt naarmate je getrainder wordt, steeds minder stijl omhoog. Dit is te danken wijten aan het laastste trainingsprincipe uit deze vijf-delige artikelenreeks: het principe van verminderde meeropbrengst.

Verminderde meeropbrengst

Als je begint met een sport, bijvoorbeeld bootcamp, dan zul je merken dat je snel resultaten behaalt. Dat is fijn, want het geeft een extra motivatie boost. Helaas zal je alleen in de eerste weken, maanden tot hooguit jaren hele vlotte progressie kunnen boeken. Naarmate je getrainder wordt, is de neuro-musculaire aansturing zodanig verbeterd dat er weinig winst op kan worden behaald. Neuro-wat? Neurologische adaptaties houden in dat er ‘wegen worden aangelegd of worden verbreed’ in het netwerk van ons brein en zenuwstelsel. Dit gaat via neuroplasticiteit; een onderwerp waar we een andere keer op in gaan.

Helaas zal je alleen in de eerste weken, maanden tot hooguit jaren hele vlotte progressie kunnen boeken.

Neuro-musculaire adaptaties houden dan ook in dat je bewegingen, door het activeren van spieren (musculair), aangestuurd vanuit de hersenen (neuro), verbeteren. Neuromusculaire adaptaties vinden in de eerste weken van training het meest plaats. Dat neemt af en zorgt er voor dat we dus in de eerste weken het snelste resultaten zien in onze flexibiliteit, kracht, uithoudingsvermogen en balans (& etcetera).

Een andere reden dat je steeds minder toename in sportprestaties mag verwachten door trainingen, is dat het lichaam steeds minder ‘supercompensatie’ effect doormaakt. Het supercompensatie effect behandel ik uitgebreid in een ander artikel, maar houdt simpel gezegd in dat een fysieke trainingsprikkel wordt gegeven door middel van (kracht)training, waardoor spierweefsel beschadigd raakt en als reactie daarop zichzelf ‘heropbouwt’. Bij de heropbouw van spierweefsel wordt een beetje extra spierweefsel aangemaakt, zodat het lichaam de volgende keer de belasting beter aankan. Dat beetje extra spierweefsel is dus de SUPER compensatie.

Doordat onze winst in neuro-musculaire adaptaties en supercompensatie steeds kleiner wordt, zullen we met de jaren steeds meer moeten doen voor steeds minder vooruitgang. Je lichaam is dan ook een ondankbare hond, in die zin.

Conclusie:

Je lichaam is een ondankbare hond,  want hoe langer je je best doet om fitter te worden, hoe langer het duurt voordat je verdere vooruitgang boekt.

Maar vanuit een ander oogpunt bekeken, is je lichaam eigenlijk heel lief voor je…

Zij doet haar uiterste best om telkens na een stressor of trainingsprikkel zich aan te passen. Naarmate wij verder getraind raken, kán je lichaam gewoon steeds minder progressie maken. Hoe graag je lichaam ook wil!

Ach…

Dat maakt sport ook zo mooi; we doen onze uiterste best en moeten ons focussen op de kleine stappen van verbetering. Die maken het verschil.