fbpx

De sport die bij JOU past, is de meest effectieve sport die je ooit zult doen!

Hard werken verslaat talent, maar als talent hard werkt is het game-over.
Niet iedereen heeft evenveel talent, maar iedereen kan hard werken. Als je de sport kunt vinden waar jij genoeg gemotiveerd van raakt om hard te kunnen werken… Dan is er altijd verdere vooruitgang mogelijk!

Maar ondanks het harde werken, is de mate van je talent sterk bepalend voor in hoeverre je ‘beter’ dan een ander kan worden.

Daarover gaan we het in dit artikel hebben.  Het onderwerp van dit artikel is dan ook het tweede principe uit de trainingsleer: het principe van individualiteit.

Principe van individualiteit

In het vorige artikel uit de reeks van trainingsprincipes werd verteld dat “Bootcamp training een goede carry over heeft naar veel sporten, mits goed aangepast aan het individu“. In die zin zie je al het belang van het principe van individualiteit terug. Ik zal het uitleggen.

Volgens het principe van individualiteit moet elke persoon worden beschouwd als uniek en moeten de trainingsprogrammas worden ontworpen waarin individuele variatie wordt meegenomen.  Vanuit het principe van individualiteit zullen verschillende mensen op verschillende wijze reageren op eenzelfde trainingsprogramma. Dat is ook meteen de reden waarom een standaard trainingsschema dat jou een sixpack belooft, hoogstwaarschijnlijk niet zal waarmaken wat het belooft. Ja, zélfs als er op het internet word beloofd dat “dokters niet kunnen verklaren waarom het schema zo goed werkt”. 😉

Hoewel we eindeloos kunnen uitleggen wat de verschillen zijn tussen individuen, gaan we de 2 meest voorkomende en belangrijkste verschillen in dit artikel eruit lichten.

Responders vs Non-Responders

Sommige mensen zullen fysiologisch (=processen die in het lichaam plaatsvinden) gezien beter reageren op een trainingsschema dan andere mensen. Mensen die goed op een trainingsschema reageren (en dus grote verbeteringen merken), noemen we responders, en mensen die slecht of niet op eenzelfde trainingsschema reageren noemen we non-responders. Doordat iedereen een eigen genetische pakket heeft meegekregen van zijn ouders, ziet de een grotere verbeteringen van een trainingsschema dan een ander. Zo heeft Usain Bolt de juiste sport gekozen, en zou hij minder ver zijn gekomen als hij zijn leven had gegeven voor een leven als triatleet. Zonder te veel in details te gaan, elitesprinters hebben vaak een uitzonderlijke verhouding type 2 vs type 1 spiervezels, wat betekent dat veel sprinters als het ware ‘gemaakt’ zijn voor explosieve sporten. Als Usain Bolt gekozen had voor een carrièrre als linksback op het voetbalveld, hadden we hoogstwaarschijnlijk niet veel van hem gehoord.

Plezier

Sommige mensen hebben simpelweg plezier bij sprinttrainingen, andere mensen proberen onder elke sprinttraining uit te komen. Of een sport je ligt, is per individu verschillend en is een heel belangrijke factor voor prestaties op de (lange) termijn. Als je iets simpelweg niet leuk vindt, ga je het niet lang volhouden. Zo werkt het nou eenmaal.

Het wel of niet plezier hebben in specifieke trainingsvormen of sporten is vaak ook sterk afhankelijk van of je een responder of non-responder bent; de meeste mensen vinden dingen leuk waar ze goed in zijn. Dit werkt ook de andere kant op; als mensen iets leuk vinden, besteden ze er meer tijd aan (sport-specifiek trainen) en worden ze er beter in. Zelfs al ben je een non-responder.

Dus

Er zijn heel veel factoren die invloed hebben op het prestatie niveau van een sporter, en deze verschillen komen voor een groot deel voort uit het principe van individualiteit. Het aller, allerbelangrijkste advies is daarom om te kiezen voor een sport die bij je past. Of je er nou goed in bent is minder belangrijk, als je ergens plezier in hebt zul je bereid zijn tijd, geld en moeite te investeren en zul je er resultaten mee behalen.
Er zijn maar héél, héél weinig mensen die hun sport succesvol uitoefenen en tegelijkertijd  geen plezier beleven aan het sporten.

Het aller, allerbelangrijkste advies is daarom om te kiezen voor een sport die bij je past.

Een uitzondering was Muhammad Ali, oud wereldkampioen boksen. Hij was het uitzonderlijke geval die zó intensief trainde dat hij elke minuut van zijn trainingen haatte. Maar hij werd wel wereldkampioen, omdat hij nooit stopte met trainen. Dit is trouwens ook mede door het principe van individualiteit: Ali had een ijzeren wil, extreme discipline en een vele malen hoger gelegen pijngrens dan de meeste mensen.  Dààrom stopte hij nooit met trainen. En dat was zijn kracht. Niet iedereen heeft die eigenschappen in zich.

Dus zolang jij actief blijft, zul je het prestatieniveau kunnen behalen wat je nu kunt.

Stop je daarentegen met trainen, dan verlies je dat prestatieniveau. Daarover meer in het volgende artikel…

Klik hier om naar het derde deel uit deze artikelenreeks te gaan!

POST REPLY

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

error: Content is protected!
Open chat
Hi (Try) Outsider!

Welkom! Heb je vragen waarmee wij kunnen helpen?
Geverifieerd door ExactMetrics