Als je voortaan meer wilt sporten, en je ervaart dat je maar niet van die bank af komt, dan ben je niet alleen. Er zijn duizenden Nederlanders die op dit moment twijfelen, ze weten dat het ‘moet’, ze weten dat ze er doelen mee kunnen bereiken, maar toch [1]… Die ene stap. Van de bank. Sportkleding aan (of in je tas proppen) en gaan.
Wat houdt ons tegen?
Twee zaken houden ons tegen. 1: Externaliserend gedrag. 2: Gewoontes.
Externaliserend gedrag
Veel mensen leggen hun uitstel van sportgedrag buiten zichzelf. Veel genoemde redenen om niet te kunnen sporten waren in een grootschalig onderzoek “minder tijd, het feit dat de sportaanbieder was gesloten en de ongunstige weersomstandigheden”.
‘Minder tijd’ is een kwestie van ‘ik heb sport geen prioriteit gegeven’. En als we het op die manier verwoorden, wordt het iets waar we zelf wat aan kúnnen veranderen. We hebben allemaal 24 uur per dag. We delen die 24 uur per dag zelf in.
Tuurlijk heb je verplichtingen en misschien heb je een gezin, werk en een relatie.
Maar dat hebben heel veel mensen.
Velen van hen lukt het alsnog om te sporten. Zelfs mijn meest succesvolle, volgeplande klanten máken tijd. Dat kan, als je het écht probeert. Al is het maar eens of twee maal per week. Een half uur tot een uur per keer.
En begrijp mij niet verkeerd. Ik zeg niet dat het makkelijk is, of dat ik het veroordeel als je niet sport.
Het is helemaal aan jou en mij heb je er niet mee als je niet sport.
Maar jij wil graag meer sporten. En ik wíl je graag helpen die gedragsverandering door te voeren.
Dat begint bij externaliserend gedrag om te buigen naar het nemen eigen verantwoordelijkheid. Het is een kwestie van prioriteit en niet van ‘geen tijd’.
Pas als we het daarover eens zijn, kunnen we verder.
Gewoontes
Mensen die het voor elkaar krijgen om dag in dag uit (althans, zo lijkt het) te sporten, die vinden dat gewoon. Die balen als het een dag niet lukt, omdat het hun schema door de war gooit.
Dat schema is ze niet aangeboren. Sport is een prioriteit geworden, dat was het ooit écht niet. Ooit hebben ze ook de stap vanaf de bank moeten zetten.
Hoe maak jij van sporten een gewoonte?
Om een gewoonte aan te leren, zul je de gewenste gedraging een tijd actief moeten uitvoeren en je zult de voordelen van gedragsverandering belangrijker moeten vinden dan de nadelen van gedragsverandering.
Schrijf dus eens goed voor jezelf uit wat de voordelen zijn van ‘meer tijd voor sport’, en wat de nadelen zijn voor ‘meer tijd voor sport’. Schrijf ook op wat de voordelen zijn van ‘weinig sport’ (dat klinkt raar, maar bijvoorbeeld ‘meer tijd voor andere dingen’ kan een voordeel zijn) en wat de nadelen zijn van ‘weinig sport’.
Schrijf ten slotte ook op hoe zwaar het voordeel of nadeel telt in je beoordeling. Pas als je overtuigd bent dat je meer voordelen haalt uit je gedragsverandering, in dit geval ‘meer tijd voor sport’, heb je kans dat je goede voornemen zal slagen [2].
Wacht. Voor je verder leest! Heb je nu al deze opdracht echt uitgevoerd? Nee? Doen!
Ik geef je een voorbeeld voor een gedragsverandering-matrix, met als onderwerp of ik vaker mijn tanden zou moeten poetsen.
Dit is een voorbeeld van een gedragsverandering matrix. Na het invullen van zo’n matrix zie je of je daadwerkelijk voldoende intrinsiek gemotiveerd bent om je gedrag te veranderen, en waarom!
Actie
Sporten, in dit geval, wordt pas een prioriteit als je het lange tijd hebt geblokt in je agenda. Je zult er dus tijd voor moeten vrijhouden.
Je ‘wilt’ dit graag, dus je zit al in een fase waarin je echt je best doet om te sporten. Lukt het een keer niet?
No problem. Je hebt wel eens van die dagen. De kunst is om gewoon verder te gaan en te accepteren dat het wel eens een keer niet lukt.
Deze shift in je mindset is van groot belang. Als je die shift hebt gemaakt, dan zal je niet snel terugvallen in oud gedrag.
Er is nog maar één echte valkuil. Je moet het sporten echt leuk gaan vinden.
Dus… Hoe nu verder? (lees verder op de volgende pagina)
POST REPLY