Een van de grootste problemen die wij bij Outside ‘behandelen’, is dat (in de sport) mensen zich te vaak laten leiden door hun ego.
Mensen willen maar al te graag bij de beste horen, er stoer/fit/onkwetsbaar bij lopen of ‘zich niet laten kennen’. Wij zien dit continue in sportscholen, andere groepslessen en ook bij beginnende Outsiders. Het is ontzettend zonde als het niet wordt ‘behandeld’, aangezien het vaak ten koste gaat van de plezier, de gezondheid (!) en het vaak óók nog leidt tot ineffectief trainen!
Een voorbeeld is dat iemand overgeeft na/tijdens een training, of dat iemand een trainingsonderdeel moet overslaan omdat hij in het vorige trainingsonderdeel te ver is gegaan, of dat iemand met een ondermaatse houding/techniek een te zware oefening uitvoert.
Maar er zijn nog veel meer manieren waarop de ego-over-alles mindset zich uit.(Note: bovenstaande scenario kunnen ook aan externe factoren liggen, maar over het algemeen zien we het vaak bij de e-o-a mindset).
Soms hebben mensen deze mindset, omdat ze het vroeger ‘ook’ konden- ze kunnen dan niet toegeven aan het feit dat een blessure of een periode van minder trainen ook bij hen leidt tot een mindere fitheid-
en soms doen ze dit omdat ze in competitie willen met anderen. Die competitie drang kan zich subtiel uiten, doordat het alleen in hun hoofd een gedachte is die aanzet tot overdrijf gedrag, maar het kan ook uitgesproken worden.
Het probleem zit hem niet in competitie drang of de behoefte om beter te worden. Dit zijn wat ons betreft wenselijke behoeften en het hebben van die behoeften zal zeker bijdragen aan de ontwikkeling tot een fitter lichaam en geest. Het probleem ontstaat wanneer de ego te veel ruimte krijgt om gedrag te beïnvloeden, waardoor keuzes worden gemaakt om mogelijk ten koste van lichaamssignalen door te gaan met overgeven of overdreven (spier)pijn tot gevolg. De ego moet zich wat ons betreft gewoon gedeisd houden, want het is gewoonweg een slechte raadgever als het om slim en effectief doelgericht trainen gaat.
Slim en effectief trainen is training waarbij de belastbaarheid toeneemt door een uitdagende belasting te geven aan de doelspieren/ gewrichten/etc.. Deze belasting moet niet te groot of klein zijn- als je ego de leiding neemt, zal je altijd een te grote belasting aangaan. Dat werkt slecht tot zelfs averechts.
Om aan dit probleem te werken, zul je moeten onthouden dat je zwakste schakel in de keten, bepaalt hoe fit/belastbaar je bent. Als je dus een schouderblessure hebt, dan zul je de oefeningen moeten aanpassen naar de mogelijkheden van je schouder oefeningen waar je de schouders nodig bij hebt. Je hoeft verder niet in te houden als je bijvoorbeeld beenspier- of cardio oefeningen doet.
Zoek de uitdaging niet in ‘het allerzwaarste doen wat ik kan overleven’ maar ‘de exacte belasting die een gewenste trainingsprikkel afgeeft, waardoor ik op tijd herstel en een nieuwe trainingsprikkel kan geven’.
Wij zeggen altijd: “doe alles wat je nu kan, niet wat je zou willen dat je kan”.
Als je het laatste blijft herhalen, zul je het snelst resultaten zien…
En voor je het weet is je zwakste schakel niet eens meer een belemmering om alles te doen wat je ego maar wil😉
POST REPLY